Eğitimin dördüncü günü: Buraya kadar ağırdan alarak ve pekiştirerek geldşk. Artık öğrencilerin seviyesi önemli ölçüde eşitlendi ve biraz hızlanmaya hazırız.

4. gün

Ders akışı:

Saat 08:00-12:00:

  1. Ünite 6: Mantıksal cebir.

Saat 16:00-18:00:

  1. Mantıksal cebir oyuna uygulama

İlk saatte sonucu mantıksal olan < ve > gibi fonksiyonlarla başlayarak mantıksal fonksiyonları öğreniyorlar. Birkaç egzersizden sonra bahçede gezinen kelebek egzersizine geçiyoruz. Burada kelebek bir kenara çarparsa yanıyor. Bunu engellemeye çalışacaklar. Bununla uğraşırken bir noktada mantıksal “ve” işlemine ihtiyaç olduğunu anlıyprlar. O noktada ve/veya işlemlerini anlatmak kolaylaşıyor.

Ne var ki mantıksal cebir ile ilgili bu 6. ünite düşündüğümüzden dört kat daha uzun sürüyor. İlk bakışta kısa ve çıtır çerez bir iş gibi görünüyor. Sonra güncel lise müfredatını pek iyi bilmediğimi anlıyorum. Belli ki Türkiye’de en iyi liselerde bile mantıksal cebir (Boolean algebra) öğretilmiyor. Sorun “ve” “veya” “değil” gibi işlemleri anlamalarında değil. Sorun “doğru” ve “yanlış” g,b, değerlerin bir cebir konusu olmasıyla ilgili hiçbir deneyimlerinin olmaması. Bu yüzden kavram onlara zor geliyor. Aslında yapacağımız iş basit: bir nesnenin oyun ekranında olması birkaç koşulun sağlanmasını gerektiriyor: “koordinatı sağ kenardan daha solda” VE “koordinatı sol kenardan daha sagda” olursa yatay koordinatı ekranda oluyor mesela. Öte yandan mantıksal cebir tüm bilgisayar teknolojisinin temeli olacak kadar önemli bir konu: bilgisayarın devreleri tamamen mantıksal VE/VEYA/XOR köprülerini sağlayan elektronik parçalardan kurulu.

Ne var ki bu kavramları sadece konuşma diliyle kullanmışlar. Bu konuyu tekrar işlediğimizde çok ama çok uzun, açık ve yaratıcı bir giriş yapmak gerekiyor. Bunun için aritmetik örneklerin yanısıra gündelik olaylar veya aşina oldukları cihazların “mantık”ını formulleştirdikleri alıştırmalar derleyip kullanmalı. Mesela bir garaj kapısının nasıl çalıştığı gibi örnekler olabilir. Bu tür cihazlarda mantıksal cebir aynı zamanda elektronik devrede karşılığını buluyor. Daha kolay kavrayabilirler diye düşünüyorum.

Günün son oturumunda öğrendiklerini oyun dosyasında uygulamaya geçiriyorlar. “Hedef” ve “tehlike”nin hareket kontrolünde kullanılan “ekranda-mı?” fonksiyonunu yazıyorlar. İki saatin sonunda ancak bütün gurubun işin üstesinden gelmesini sağlayabiliyoruz.

Chris’in yorumuna göre bu etabın ilginç bir olumlu katkısı oldu: bütün öğrenciler zorlukta eşitlendi. Bu yüzden (1) daha iyi öğrencilerin de tökezlediğini gören ve biraz geride kalmış öğrenciler olayı tekrar yakalama şansı gördüle ve gaza gelip çalışmaya başladlar, ve (2) öğrencilerin hepsinin birbirine yardım ettiği güzel bir dayanışma ortaya çıktı.

Günün sonunda artık oyunda makul hareket eden hedef ve tehlike nesneleri görünüyor. Tüm gün boyunca tek ünite işlemiş bile olsak:)